GreenPortret: Pim Sturm

Bij Loonbedrijf Sturm-Jacobs in Wieringerwerf pakken ze de zaken graag net even anders aan. Hoewel, anders? Eigenaar Pim verwoordt het liever zo: “waar sommigen een uitdaging of zelfs een bedreiging zien, zien wij kansen.” Samenwerken met onderwijs? Welkom. Drones? Liever werken met sensoren. Precisielandbouw? Liever vandaag dan morgen.

Pim Sturm: “Toen ik op m’n achttiende van de landbouwschool kwam heb ik eerst een paar maanden in Canada en Australië gewerkt. Eenmaal terug in Nederland werkte ik in de bloembollenteelt en in grondwerk. Uiteindelijk kwam ik bij Aad Verbruggen terecht en in 2006 vormden we een maatschap. We hadden toen vijf man personeel in dienst. Hij deed loonwerk in de akkerbouwtak, ik deed het loonwerk in de bollenteelt en grondverzet. Een paar jaar later was het team uitgebreid naar twaalf man. Waar het precies aan heeft gelegen kan ik niet zeggen, maar de economische crisis hebben we niet echt gevoeld. Nadat ik in 2010 het bedrijf overnam, volgde in 2013 het akkerbouwbedrijf van mijn schoonouders. Al sinds 2006 werken we samen met Proeftuin Zwaagdijk, we hebben een proefveld waar onderzoek wordt gedaan. Ik vind het belangrijk om ruimte te geven aan ontwikkeling van de sector.”

Ruimte voor de jeugd

Naast ontwikkeling van de sector in het algemeen vinden Pim en zijn team het belangrijk om ruimte te geven aan ‘de jeugd’. “Veel van mijn mannen lopen hier al heel wat jaren rond. Door actief samen te werken met jongeren en het onderwijs blijf je bij de tijd. Niet alleen in het werk zelf, maar ook gewoon door de praatjes in de kantine.” Lachend: “Hun weekenden zien er anders uit dan de onze, om het zo maar even te zeggen.” Toch is Pim scherp als het gaat over leren in de praktijk. “Tijd voor échte ambacht is er steeds minder. Op school staat wel een trekker, maar daarvan mag dan alleen het filter worden gewisseld. Echt sleutelen mag niet, want er zou weleens wat met de motor kunnen gebeuren en dat kost geld. Als er dan hier een leerling-monteur komt die enthousiast is en inzicht heeft, mag hij van ons die hele trekker uit elkaar halen. Sterker nog, één trekker zouden we eigenlijk al van de hand doen, maar nu onze leerling-monteur al zijn energie erin steekt hebben we besloten ‘m voorlopig te houden. Op het moment dat ik dit zeg weet hij het zelf nog niet, maar vanmiddag ga ik ‘m vertellen dat hij een vast contract kan krijgen. We zien dat hij er echt voor gaat en dat maakt dat mijn collega’s hem ook graag dingen leren. Je leert een hoop op school, maar het echte werken leer je toch in de praktijk. Natuurlijk vergt het soms wat organisatie om leerlingen een goede plek te geven. We hebben er meerdere die nog geen rijbewijs hebben, maar die wel trekker mogen rijden. Dan brengen en halen we hem gewoon naar het land. Sterker nog: we hebben nu een stagiair uit Friesland, die wilde graag bij ons komen. Hij wordt elke dag van en naar de bushalte gebracht. Hoor ik niemand over, omdat hij zelf zo gemotiveerd is.”

Gegevens verzamelen met sensoren

“Digitalisering, precisielandbouw, drones… sommige begrippen worden in één adem samen genoemd. Daar denk ik anders over. Ik ben een groot voorstander van precisielandbouw. Alleen drones, daar geloof ik niet in. Althans, in elk geval niet voor ons bedrijf. In eerste instantie was ik er zeker van dat we op korte termijn een drone zouden aanschaffen. Totdat ik me grondig ging verdiepen in de regels en de inzetbaarheid van een drone helder werd. Je moet overal zoveel meter vandaan blijven: van de snelweg, van een vliegveld, van de tuin van de buren… uiteindelijk bleef er bij wijze van spreken een vierkante meter over waar we wel mochten vliegen. We stoppen onze energie nu in gegevens verzamelen met sensoren en we doen opbrengstmeting met de combine. Sinds 2011 doen we al proeven met precisielandbouw en variabel spuiten en bestrijden. Nu hebben we samen met Agrifac een spuit ontwikkeld met twintig sensoren - zoveel heb je er gewoon nodig als je laag bij de grond zit. Velen zijn er sceptisch over, maar ik vind in feite alles dat ons tot minder dan honderd procent spuiten brengt de moeite waard. Ik wil zo snel mogelijk naar het concept van ‘geen onkruid? Dan niet spuiten’. We beginnen met bepalen hoever we terug kunnen gaan in mindering. Stel je voor dat je ineens zeventig procent in bestrijdingsmiddelen per jaar kunt besparen: dat levert een ongelooflijke winst op, zowel financieel als voor het milieu en de bodem. En neem de opslag van aardappelen op grond waar bieten zijn geplant. Je wilt van de grote aardappelplanten af. Met een scanner zijn we in staat om alléén op de grote planten te spuiten. Inmiddels zijn er al twee van deze systemen verkocht aan een agrariër in Australië, daar gaat het om twintigduizend hectare per bedrijf. Het is niet moeilijk te bedenken dat zij hun investering na een jaar al hebben terugverdiend. En waar we eerst alleen de opbrengst in kaart brachten met behulp van de combine, gaan we toe naar het meten van de biomassa zodat we echt álles in kaart kunnen brengen. Ik volg ook veel lezingen en colleges om op de hoogte te blijven.” Naast de ontwikkelingen in techniek en digitalisering zijn er ook nog de relatief eenvoudige vernieuwingen als lichter materieel. “Vooral bij proefvelden is het onmogelijk om met grote, zware trekkers het land op te gaan. Ik besloot in die niche van kleiner, lichter materieel te stappen met onder andere een kleine zaaimachine en een kleine combine, die hebben we in Finland laten maken. We zijn momenteel de enigen in Nederland die dit aanbieden. Dagelijks hebben we vier man op pad die elk seizoen vanaf Frankrijk naar boven toe werken, meestal samen met iemand van Proeftuin Zwaagdijk. Kijk, voor ons is het natuurlijk geweldig dat niemand hierin stapt, maar het is toch eigenlijk te gek voor woorden dat wij uren rijden om nota bene naast een loonbedrijf de grond in te zaaien.”

Bedrijf openstellen voor onderwijs

Kenmerkend voor Sturm-Jacobs is de wil om kennis en ervaring uit te wisselen, met vakgenoten én met het onderwijs. “Ik heb met een aantal docenten van het Clusius College goed contact. Soms bellen ze ’s morgens op of ze ’s middags langs kunnen komen met hun klas. Dat regelen we dan. Het is de eerste keer even zoeken, maar na twee, drie keer verloopt dat voor iedereen soepel. Daarom doen we ook graag mee aan Greentech NHN, een project van GreenPort Noord-Holland Noord  waar het Clusius College en het Horizon College aan verbonden zijn. Wij stellen ons bedrijf open voor praktische verdieping in ons vak, van vandaag én morgen. Het is een goede manier om leerlingen naast de basisleerstof kennis op te laten doen over echt actuele ontwikkelingen. Je kunt dat zien als een tijdrovend project, maar wij zien het als investering in de toekomst.”

Lees hier het GreenPortret van Herold, stagiair van het Clusius College bij Pim Sturm.